طبيعت قشم

كوه بوخو 350 متر ارتفاع دارد. دشت بوخو يكي از جاذبه هاي ديدني جزيره قشم است كه درست در قلب گنبد نمكي اين جزيره واقع شده است. اين بلندترين قله جزيره قشم است كه در نزديكي بندر دولاب واقع شده است.

دركوه پايه كوه بوخو ، دشت وسيعي وجود دارد كه اگر در زمستان به اندازه كافي باران ببارد ، به مكاني سرسبز و زيبا تبديل مي شود كه مي توانيد از آن لذت ببريد. خرگوش ، آهو و روباه هايي كه در اين دشت زندگي مي كنند به جذابيت اين منطقه مي افزايند. علاوه بر زيبايي و جذابيت ، عسل طبيعي اين منطقه نيز بسيار مشهور است. اگر در پاييز به قشم سفر مي كنيد ، حتماً از دشت بوخو ديدن كنيد. اين دشت از بهترين  و ديدني ترين مكان ها براي سفر به  قشم در پاييز است.

اسكله باسعيدو در روستاي باسعيدو در بخش شهاب شهرستان قشم واقع شده و يكي از ديدني هاي استان هرمزگان در جنوب ايران است.

"اسكله باسعيدو قشم" كه به سلسله ساسانيان باز مي گردد، در آخرين مرز غربي جزيره قشم در 144 كيلومتري قشم واقع شده است. اين اسكله از سنگ هاي بزرگ رودخانه اي، قلوه سنگ و ملات گچ ساخته شده است. در دوره مغول از چنين سنگ و ملاتي استفاده مي شد، اما در ساختمان هاي مغول از قلوه سنگ هاي كوچكتر استفاده مي شد. طول اسكله در هنگام مد 53 متر و در زمان جزر حدود 70 متر است. عرض اولين اسكله بين 3-4 متر است كه هنگام مد فقط 1.5 متر آن ديده مي شود.

 در اواخر دوره تيموريان و اوايل دوره صفويه ، اين اسكله تعمير شد و دو پشته شرقي و غربي با دو ديوار به ضخامت 2 متر با سنگ هاي رودخانه اي ، روسازي شده، به همين دليل عرض اسكله به 6 متر رسيده است.  اين نوع تعمير و سنگفرش در قلعه هاي تيموري لافت و مقبره پير خضر در بندرعباس نيز انجام شده است.

تنگه چاهكوه ، پديده شگفت انگيز فرسايش سنگ هاي رسوبي ، در جزيره قشم قرار دارد. دره چاهكوه ، در بخش شهاب از توابع شهرستان قشم ، دره اي به عمق 100 متر ، نمايانگر فرسايش سنگ هاي رسوبي است. اين دره در 70 كيلومتري شهر قشم و در جوار روستاي چاهوي شرقي ، در قسمت غربي ساحل شمالي قشم واقع شده و از مهمترين جاذبه هاي گردشگري جزيره قشم است. اين دره شگفت انگيز در قلب كوهي يكپارچه صخره اي واقع شده است. چاهكوه در ابتدا گسترده و با ديوارهاي بلند در مقابل مخاطب ظاهر مي شود ، اما به تدريج از عرض آن كاسته مي شود تا جايي كه عبور از آن دشوار مي شود.

در انتهاي يكي از دره ها، سوراخ هاي كم عمق و نيمه عميق چاه مانندي وجود دارد كه براي ذخيره آب جاري در دره ها استفاده مي شود و مورد استفاده افراد محلي است. ورودي دره از سمت شمال گسترده تر و با شيب كم است و كم و بيش U شكل است. با حركت به سمت جنوب ، دره باريكتر و شيب آن تندتر مي شود و در انتها V شكل و صعب العبور مي شود. اين نشان دهنده سيلابي بودن  اين دره است.

جزيره هنگام از ديگر نقاط ديدني هاي قشم است كه در جنوب آن قرار دارد و از ديدني هاي آن مي توان به بازي دلفين ها در صبح اشاره كرد. در آكواريوم خليج فارس انواع ماهيان گرمسيري مانند لقمه ماهي وجود دارد. آهو هاي زيبا نيز در اين جزيره زندگي مي كنند و گفته مي شود كه با فشار دادن سم هايشان روي زمين به آب شيرين مي رسند. اين جزيره مملو از صخره هاي جذاب و ماسه هاي براق سياه است كه با شن هايي  به رنگ بژ پاشيده شده اند. اين جزيره زيبا با صخره هاي مرجاني احاطه شده است.

غواصي يكي از فعاليت هاي مورد علاقه گردشگران در اين جزيره است. حيات وحش هنگام نيز بي نظير است: پرندگان ، آهوان ، دلفين ها و غيره. از روستاي شيب دراز مي توانيد با قايق به هنگام برويد. شيب دراز دهكده اي زيبا با لاك پشت ها و قورباغه هاي بامزه است كه در بهار و تابستان تخم مي گذارد. بوميان اين روستا از تخم اين حيوانات محافظت مي كنند تا طعمه حيوانات ديگر نشوند.

جزيره ناز يا جزاير ناز يكي از مكان هاي زيبا در قشم است. اين جزاير در واقع سه صخره هستند كه در وسط دريا واقع شده اند. وقتي سطح دريا پايين مي آيد ، مسيري براي اين صخره ها باز مي شود. ايستادن روي صخره ها و تماشاي موج دريا در صخره واقعاً جالب است. همچنين اگر كمي بيشتر مراقب باشيد ، خرچنگ هايي را مشاهده مي كنيد كه پايين صخره حركت مي كنند.

اما همه جاذبه هاي جزيره ناز به اينجا ختم نمي شوند. وقتي آب دريا بالاست، مردم بومي در اطراف ساحل بساط به پا مي‌كنند. فروش صنايع دستي ، ميوه هاي گرمسيري و طراحي حنا روي دست از جمله فعاليت هاي بوميان در ساحل جزيره ناز است.

علاوه بر اين ، در آخر هفته ها ، عصرها ، بوميان با اتومبيل هاي لوكس و گران به ساحل مي آيند. بومياني كه به دليل حضور در منطقه آزاد اين اتومبيل هاي گران قيمت را ارزان تر از ساير نقاط كشور مي خرند ، به اين سرگرمي دريفت بازي مي گويند.

در ميان آب هاي خليج فارس مي توان مقاصد ديدني بسياري را يافت كه روستاي لافت قشم يكي از آنهاست؛ جايي كه با نام بندر تاريخي لافت نيز شناخته مي شود و كمتر كسي دلش مي خواهد تماشاي غروب در آن را از دست بدهد. بندر لافت سرزميني كوچك در شمال غربي جزيره قشم است. اين روستا با معماري منحصر به فردش از مهم ترين جاذبه هاي جزيره است.

بافت روستا به گونه اي است كه تمام خانه ها داراي حياط مركزي و بادگير مي باشد. كوچه هاي تنگ و باريك با بادگيرهاي نزديك به هم و چندين مسجد از خصوصيات ديگر لافت است. اين روستا كه در ايام نوروز پذيراي مسافران زيادي مي باشد، در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است و با خود نام اولين اكوموزه كشور را به يدك مي كشد. علاوه بر اين، روستاي لافت را با آيين هايي مثل مولود خواني و بادبان كشي مي توان به عنوان كلكسيوني از ميراث فرهنگي كشور معرفي كرد. از لافت به آساني مي توان به جنگل هاي دريايي حرا دسترسي داشت و نيز از چاه هاي تاريخي تلا ديدن كرد و فرصت همنشيني با ناخداها و شنيدن قصه هاي دريا را پيش روي تان مي گذارد.

 ديدني هايي كه در لافت انتظار شما را مي كشند:

معماري روستا | خودنمايي بادگيرها

بام لافت | مرز ميان ديروز و امروز روستا

جنگل هاي حفاظت شده حرا | ميراث جهاني ايران

قلعه نادري لافت | دژ كهن روستا

قلعه پرتغالي ها | بازمانده از تاريخ استعمار

چاه هاي تلا

 زيارتگاه هاي لافت

مساجد ديدني روستا

 آب انبارهايي با سقف گنبدي

گورستان هاي تاريخي لافت

اسكله باستاني

ساحل زيباي روستا و غروب جادويي آن

درختان نخل، سايه اي بر سر روستا

 اكوموزه لافت

در غرب روستاي بركه خلف در فاصله ۵ كيلومترى از ساحل جنوبى جزيره قشم ، دره ستارگان با قدمت حدود ۲ ميليون سال بر اثر فرسايش خاك، سنگ و ماسه ناشى از باد و باران و رگبارها به وجود آمده است.

دره ستارگان قشم، يكي از شاهكارهاي كم نظير طبيعت در جزيره زيباى قشم محسوب مي شود. اهالى جزيره عقيده دارند كه روزگاري، ستاره اى از آسمان به قلب جزيره افتاده و اشكال عجيبى را از خاك و سنگ و ماسه پديد آورده است. به اين مكان در اصطلاح استاره افته و گاهى استار افتيده نيز گفته مي شود. اما، براى اين پديده كم نظير زمين شناسى نام دره ستارگان جا افتاده است.

با تاريك شدن هوا، صداهايي بر اثر وزش بادهاي تند و گردش هوا در لابه لاي ستون ها و حفره هاي دره ستارگان شنيده مي شود اين موضوع باعث شده تا برخي از اهالي به اين باور برسند كه شب ها هنگام تاريكي هوا، ارواح و اجنه به اين محل مي آيند و رفت وآمد دارند.

ويژگى ها و ديدنى هاى دره ستارگان سبب شد اين دره به عنوان بخشى از ژئو پارك جزيره قشم جزو آثار طبيعى در سازمان يونسكو به ثبت برسد. ژئو پارك قشم با آثار زيباى طبيعى و تاريخى ، تنها ژئو پارك خاورميانه مي باشد.دره ستارگان و تنگه چاهكوه ، پديده هايى شگفت آور از فرسايش سنگ هاى رسوبى زمين هستند. دره ستارگان ، يكي از مكان هاي بسيار ديدنى شهر قشم بوده و مشابه اين اشكال زمين شناسى را مي توان فقط در كشور آمريكا مشاهده كرد.

دره ستارگان در واقع يك ناحيه فرسايش يافته از سوى آب هاى سطحى، رگبارهاى فصلى و تندبادها است. فلات اوليه كه هنوز در بخش شمالى به صورت كم و بيش دست نخورده باقى مانده، در ارتفاع بين ۷ تا ۱۰ مترى از كف دره قرار دارد و جنس آن ماسه سنگ با سيمان آهكى سست و پر از پوسته هاى فسيلى است.

شب هاي اين منطقه، بسيار تماشايي و تعمق برانگيز است. سكوت و آرامشي دره را دربر مي گيرد و ستارگان تا سرحد امكان به زمين نزديك مي شوند و انگار براي جشني بزرگ زمين را چراغاني كرده اند و جلوه اي خيره كننده و بديع به اين ناحيه مي بخشند.

ساحل صخره‌ اي ريگو در قشم به ساحل لاك‌ پشت‌ها نيز معروف مي باشد.

سواحل بكر جنوبى جزيره‌ى قشم كه شيب ملايمى دارند، محل تخم‌گذارى لاك‌پشت‌هاى دريايى هستند.

اك‌پشت‌هاى عقابى به ساحل مى‌آيند، اغلب پس از آنكه مسافتى در ساحل جلو مى‌روند، كيفيت ماسه را بررسى مى‌كنند و چنانچه آن را مناسب تشخيص ندهند بدون تخم‌گذارى به دريا باز مى‌گردند.

شب‌هاى مهتاب كه نور نقره‌گون ماه، همه سواحل قشم را روشن مى‌كند، تماشاى جانورى با پيكرى سنگين و شكلى غريب، كه از دريايى مواج و پرشكوه بيرون مى‌آيد. بيشتر به يك افسانه مى‌ماند تا واقعيت.

حفر گودالى به عمق بيش از نيم متر به كمك باله‌ها، پر كردن گودال‌ با ده‌ها و گاه بيش از صد تخم در كمتر از نيم ساعت، تلاش در مخفى كردن لانه و راه پيمودن جانورى به آن سنگينى به كمك باله، به راستى تماشايى است و تجربه‌اى كه اگر بارها تكرار شود نيز باز اعجاب‌انگيز است. اين رويداد به يادماندنى بارها و بارها در سواحل جنوبى قشم، به‌ ويژه در خليج‌هاى دور افتاده اتفاق مى‌افتد.

قشم جزيره‌ خيلي بزرگي‌ست كه در غرب آن روستاي معروف طبل قرار گرفته. بين روستاهاي طبل و سلخ، منطقه‌اي نيمه مرتفع پيدا مي‌كنيم كه به بام قشم معروف است. درست است كه اينجا از مركز شهر فاصله دارد، اما گردشگران زيادي به آن سر مي‌زنند، چون ديگر ديدني‌هاي قشم هم چندان نزديك به مركز شهر نيستند.

بهترين مسير دسترسي به بام قشم از روستاي طبل شروع مي‌شود. از طبل به‌سمت روستاي سلخ حركت مي‌كنيم، در جايي كه مسير ماشين‌رو تمام مي‌شود، پياده‌روي ۱۵ دقيقه‌اي منتظر ماست. اگر با تور سفر نكرده‌ باشيم، بايد تاكسي كرايه كنيم تا ما را به اينجا برساند. از بازار قديم قشم تا بام حدود ۱ ساعت با ماشين فاصله است.

به بام قشم كه برسيم، انگار كه به دنيايي ديگر وارد شده‌ايم، دنيايي خيلي دورتر از اتوبان و ماشين و تكنولوژي. مي‌توانيم از بالاي اين فلات قشنگ منظره‌ جنگل حرا و ساحل شمالي خليج‌فارس را ببينيم. از سمت جنوب هم دره تنديس‌ها ديده مي‌شود كه يكي از ديدني‌هاي ژئوپارك قشم به‌حساب مي‌آيد.

در سكوت بام جزيره، چشم‌مان به پوشش سنگ آهك و پوسته‌هاي صدفي مي‌خورد. پوشش گياهي اين منطقه به‌شكل انبوه درختان است،‌ اگرچه جاي بدون درخت هم كم ندارد.

وقتي در اين فلات راه مي‌رويم، ممكن است روي خانه‌ كسي در گذشته‌ دور پا بگذاريم. خيلي‌ها قبلا در اين قسمت زندگي كرده‌اند و آخرين جا روستاي كلات كشتار است. آب‌انباري خيلي قديمي هم در اين منطقه وجود دارد و معلوم شده مردم در گرما و شرجي تابستان به اين منطقه مي‌آمدند.

اين قسمت قشم، محوطه‌اي باستاني‌ست. باستان‌شناسان ابزار سنگي مثل تبر و چاقو در اين محدوده پيدا كرده‌اند كه بعد از آزمايش فهميده‌اند براي شكار و تكه كردن گوشت شكار به‌كار مي‌رفته. حالا مي‌دانيم كه اولين سكونتگاه انسان در محدوده خليج‌فارس، بام قشم بوده. عمر ابزار و اشيايي كه اينجا پيدا شده به آخر پارينه‌ سنگي قديم يعني بيشتر از ۱۵۰ هزار سال پيش مي‌رسد. سفال و خشت پخته هم در بام قشم پيدا كرده‌اند كه نشان مي‌دهد در دوره‌ پس از اسلام زندگي در اينجا ادامه پيدا كرده است.

اسكله باسعيدو واقع در روستاي باسعيدو در بخش شهاب از توابع شهرستان قشم و از نقاط ديدني استان هرمزگان در جنوب ايران است.

«اسكلهٔ باسعيدو قشم» كه تاريخ بناي آن به دوران سلطنت ساسانيان بر مي‌گردد، در آخرين مرز باختري جزيره قشم و در ۱۴۴ كيلومتري شهر قشم قرار دارد. در ۲ كيلومتري مرز شمال غربي آن، زمين صاف و خالي از سكنه‌اي وجود دارد. در كناره شمالي اين زمين، اسكله‌اي رو به شمال بنا شده‌است. اين اسكله از دوران ساساني است و در دوره‌هاي بعد نيز از آن استفاده شده‌است. اسكله از سنگ‌هاي بزرگ رودخانه‌اي «قلوه سنگ و ملات گچ زنده» ساخته شده‌است. در دوره مغول نيز از چنين سنگ‌ها و ملاتي استفاده مي‌شده اما در بناهاي مغول، قلوه سنگ‌هاي كوچك‌تري به كار مي‌رفته‌است. درازاي اسكله، در هنگام مد، ۵۳ متر و در زمان جزر حدود ۷۰ متر است. پهناي نخستين اسكله، بين ۳–۴ متر كه در مد تنها ۱٫۵ متر آن پيداست.

در اواخر دوره تيموري و اوايل صفوي، اين اسلكه تعمير شده و دو رويه خاوري و باختري آن را با دو ديوار به كلفتي ۲ متر و با سنگ‌هاي رودخانه‌اي تراشيده شده، روسازي و سپ سبا ساروج بندكشي كرده‌اند، به همين دليل پهناي اسكله به ۶ متر رسيده‌است. اين گونه تعمير و روسازي، در دژهاي تيموري لافت و آرامگاه پير خضر، در بندرعباس نيز انجام شده‌است.